Pjesëmarrësi i NPPL, Daniël Cerfontaine nga Berg en Terblijt (L.) dëshiron të aplikojë ujitjen me pika në një shkallë më të madhe këtë sezon pas një rezultati pozitiv në 2020. Zgjerimi nuk ka ecur pa probleme deri më tani. "Ne po mësojmë shumë përsëri."
Nga 5 deri në 25 hektarë
Cerfontaine siguroi 5 hektarë qepë me ujitje me pika vitin e kaluar. Kjo shkoi aq mirë sa ai filloi të punojë në 25 hektarë këtë vit. NPPL foli me Limburger në tension për gjendjen e fundit të punëve.
“Ka një sërë çështjesh të reja me të cilat po hasim. Ne duhet të mësojmë nga kjo,” thotë Cerfontaine, i cili dhe kompania e tij janë të vendosura në luginën e Limburgut Jugor, ku uji është bërë gjithnjë e më i pakët me kalimin e viteve. "Paraqitja e parcelave është mjaft komplekse," shpjegon Cerfontaine. “Ne menduam se kishte ujë të mjaftueshëm për të marrë nga burimi i poshtëm, por rezultoi se nuk ishte kështu. Një shpim pusi nuk rezultoi asgjë. Kështu që ne duhej të kërkonim një zgjidhje tjetër për ujitjen.”
pengesë
Fakti që nuk kishte ujë në disa parcela ishte një pengesë e madhe për Cerfontaine. “Edhe pse vaditja me pika funksionon si hijeshi në parcelën ‘e parë’ prej 5 hektarësh. “Duket shumë mirë atje tani. Kjo në fakt erdhi natyrshëm.” Hektarët e tjerë, të ndarë në dy lote, i janë nënshtruar një përgatitjeje të gjerë. Bëhet fjalë për parcelat në forma të devijuara, gjë që e bën të vështirë për traktorët. “Ne e kishim shkruar planin nga A në Z paraprakisht dhe përgatitëm gjithçka. Në fushë papritmas hasni një problem që e bën lotimin një sfidë. Dhe kjo ndërkohë që koha është e pakët.”
Cerfontaine kishte shpresuar se ai mund t'i kishte furnizuar me ujë parcelat e tij më shpejt se sa ndodh tani. “Por ne vazhdojmë të zhvillohemi. Ne gjithashtu mësojmë nga kjo. Çdo komplot ka sfidën e vet. Vitin e ardhshëm do të provojmë sërish me njohuritë që kemi tani.”