#bujqësi siciliane #farming agrumesh #mungesë uji #krizë bujqësore #bujqësi e qëndrueshme #ndryshim klimatik #trashëgimia bujqësore #ndikim ekonomik
Në zemër të agrumeve të Siçilisë, një krizë po shpaloset. Alessandro Scire, një fermer agrumesh në Rrafshin e Katanias, është dëshmitar i drejtpërdrejtë i efekteve shkatërruese të mungesës së vazhdueshme të ujit. Pemët e portokallit dikur të harlisur tani qëndrojnë të thara, frutat e tyre të rrëgjuara dhe të pashitshme për shkak të mungesës së ujit. Kjo nuk është vetëm një çështje e lokalizuar; ajo kërcënon vetë shtyllën kurrizore të bujqësisë siciliane, e cila është mbështetur në kultivimin e agrumeve për shekuj me radhë.
Rrënjët e industrisë së agrumeve të Siçilisë janë të thella, që datojnë që nga epoka islame e ishullit dhe lulëzuan gjatë shekullit të 19-të. Nga shërbimi si një ilaç për skorbutin për t'u bërë një mall fitimprurës eksporti, agrumet kanë formësuar peizazhin dhe ekonominë bujqësore të Siçilisë. Megjithatë, kriza aktuale e ujit paraqet një sfidë të paprecedentë, me këtë dimër që shënon periudhën më të thatë të regjistruar që nga viti 1921.
Për fermerët si Scire, situata është e tmerrshme. Me 80 hektarë me pemë portokalli nën kujdesin e tij, e ardhmja duket e zymtë pasi thatësira nuk tregon shenja të rënies. Pavarësisht përpjekjeve për të zbutur ndikimin, të tilla si përdorimi i teknikave të kursimit të ujit dhe përshtatja e praktikave të kultivimit, shkalla e krizës vazhdon të përshkallëzohet.
Mungesa historike e ujit në Siçili nuk është vetëm një pengesë e përkohshme, por një kërcënim i thellë për trashëgiminë bujqësore dhe stabilitetin ekonomik të rajonit. Nevojitet veprim urgjent për të mbështetur fermerët, për të investuar në praktikat e qëndrueshme të menaxhimit të ujit dhe për të mbrojtur industrinë e agrumeve të Siçilisë për brezat që do të vijnë.