#Bujqësia #Bujqësia e Qëndrueshme #Përshtatja Klimatike #Investimet Bujqësore #Bujqësia Precize #Energjia e Rinovueshme #Bujqësia Suedeze #Siguria Ushqimore #Qëndrueshmëria Mjedisore
"Axhenda speciale: Klimatutmaningen" e fundit në SVT ngriti pyetje kritike në lidhje me sfidat dhe përgjegjësitë e sektorit bujqësor në mes të krizës globale të klimës. Ndërsa programi diskutoi nevojën për reduktimin e emetimeve, praktikat e qëndrueshme dhe rolin e pylltarisë pas vendimeve të BE-së, atij i mungonte dukshëm përfaqësimi nga fermerët dhe studiuesit e bujqësisë.
Çështja themelore, megjithatë, nuk është mungesa e ndërgjegjësimit apo vullnetit brenda sektorit bujqësor për tranzicion. Të jetosh jashtë tokës sjell një ndërgjegjësim prekës për pasojat e ndryshimeve klimatike. Sfida e vërtetë qëndron në përfitimin.
Sipas një raporti të fundit nga LRF dhe Lantmännen, kalimi në bujqësi të qëndrueshme parashikohet t'i kushtojë sektorit të bujqësisë suedeze 80-85 miliardë SEK investime gjatë 15-20 viteve të ardhshme. Kjo përkthehet në një kosto vjetore prej 20 miliardë SEK me një normë interesi 15 përqind, shoqëruar me një shtesë prej 10-11 miliardë SEK në shpenzime vjetore. Ndërsa këto shifra duhet të merren parasysh në lidhje me qarkullimin total të industrisë prej rreth 80 miliardë SEK në vit dhe vlerën totale të konsumit të ushqimit që arrin në rreth 350 miliardë SEK në vit, është e qartë se duhet gjetur një zgjidhje.
Industria e gjelbër përballet me një sfidë komplekse që nuk trajtohet lehtësisht nga një zgjidhje e vetme që i përshtatet të gjithëve. Bujqësia, e lidhur thellësisht me ciklin global të karbonit, kërkon një konsideratë të kujdesshme. Mundësitë e tranzicionit të gjelbër përfshijnë rritjen e prodhimit të burimeve të rinovueshme të energjisë si biogazi dhe energjia diellore.
Kritike për debatin është përcaktimi i madhësisë së këtyre investimeve bazuar në atë se sa i fuqishëm duam të jetë prodhimi i ushqimit në vend. Raporti thekson se të ardhurat duhet të rriten me 25 për qind për t'u mbrojtur nga rritja e kostove. Ndarja e barrës së këtyre kostove brenda politikave bujqësore, klimatike dhe energjetike është një domosdoshmëri e qartë.
Investimet në teknologjinë bujqësore precize, automjetet e elektrizuara dhe rezervuarët e ujitjes, të lehtësuara përmes programeve si Klimatklivet i shtetit, kontribuojnë jo vetëm në qëndrueshmërinë e fermës, por edhe në përputhje me strategjitë kombëtare të ushqimit dhe përpjekjet mbrojtëse.
Aktualisht, Suedia mbështetet shumë në importet ushqimore, me një normë të vetë-mjaftueshmërisë prej rreth 50 përqind. Kostot duhet të përballohen përmes rritjes së përgjegjësisë në tregti dhe çmimeve potencialisht më të larta të ushqimeve për konsumatorët në afat të gjatë. Në varësi të kompensimit shtetëror në terma afatgjatë konsiderohet jo i besueshëm. Në fund të fundit, përshtatja më efektive e klimës është sigurimi i ndërmarrjeve bujqësore të qëndrueshme dhe fitimprurëse.
Ndërsa Suedia përballet me sfidat e tranzicionit bujqësor, çelësi qëndron në gjetjen e një ekuilibri harmonik midis qëndrueshmërisë ekonomike dhe qëndrueshmërisë mjedisore. Investimet dhe strategjitë e propozuara të përshkruara në raport ofrojnë një udhërrëfyes për sigurimin e prodhimit të ushqimit të vendit duke adresuar shqetësimet klimatike. Përpjekjet bashkëpunuese, përgjegjësitë e përbashkëta dhe investimet e zgjuara hapin rrugën për një të ardhme elastike dhe të qëndrueshme për bujqësinë suedeze.